Mila Mihajlović, gimnaziju završila u Zrenjaninu (1980), a fakultet u Rimu, Konzervatorijum „Santa Ćećilija“ – odsek solo pevanja (1989). Magistrirala u Beogradu, na Fakultetu muzičkih umetnosti (2002). Doktorand na Fakultetu za kulturu i medije Univerziteta Megatrend, Beograd.
– Profesionalni je novinar, srpski i italijanski, član UNS (2004) i Italijanske novinarske komore (2006).
– Književnik, član UKS od 2012.
– Profesionalni prevodilac, član italijanskog Udruženja prevodilaca od 2005, sudski veštak Tribunala u Rimu od 2001.
– Član je Srpskog lekarskog društva (2015).
– Profesor za srpski jezik pri Centru za strane jezike Ministarstva odbrane Italije u Rimu od 2003.
i još:
– Državljanin je Italije po specijalnoj koncesiji predsednika države (1989). – Nosilac prve humanitarne dozvole UN za Jugoslaviju iz Italije (1994).
– Počasni gost i glavni govornik 50. Srpskog dana na Nijagari (1995).
– Organizator i član komisije prvog i jedinog gostovanja dečijeg festivala „Zlatni cekin“ u Srbiji i Crnoj Gori (2003).
Radno iskustvo:
Od 1985. (druga godina fakulteta) do 1992. je sopran solista hora i orkestra italijanske državne TV kuće RAI, stalni nosilac skoro svih sopranskih deonica simfonijskog repertoara, sa uporednom međunarodnom operskom karijerom (Rim, Beč, Berlin, Drezden, Lajpcig, Minhen).
Od 1993. do 2007. glavni je urednik i voditelj informativnog radio programa RAI na srpskom i na hrvatskom jeziku „Radio Rim“.
Dugogodišnji dopisnik iz Rima za BK Telefakt, RTV B92, periodičnjaka „Bre“, lista „Glas javnosti“. Sarađivala je sa Ilustrovanom politikom, pisala za NIN, Politiku, Glas kanadskih Srba i brojne italijanske dnevnike. Autor ekskluzivnih TV emisija i reportaža italijanske državne TV kuće RAI.
Od 2002. do 2005. je savetnik za Balkan „Federutilitis“-a, granskog udruženja 450 italijanskih preduzeća za energiju, vodu i ambijent.
Od 2008. do 2015. menadžer je RAI za teritoriju obe Amerike i Australiju sektora za marketing, distribuciju i komercijalizaciju svih kanala italijanske državne TV kuće na ovim prostorima.
Od 1. oktobra 2015. je u sastavu ekipe stručnjaka Generalnog Sekretara Prix Italia (Predsedništvo RAI-TV), nadležna za teritorije obe Amerike i Australije.
Priznanja:
Nosilac priznanja Grada Rima, italijanskih regiona, Radio Vatikana, dobitnik godišnje nagrade Grada Zrenjanina za 2012. Dobitnik je Specijalne nagrade žirija za 2014. godinu, italijanske književne nagrade „Čeruljo“ za knjigu „Za Srpsku vojsku – jedna zaboravljena priča“, dobitnik priznanja UKS „Blagodarje“ – Savindan 2015.
Spisak objavljenih radova (izbor):
knjige:
– Stile italiano – savremena italijanska škola pevanja, Zrenjanin: Gnosos, 2001.
– Komandir – Novi Sad: Krovovi, 2003.
– 1943. Dalmacijo, mladosti, Zrenjanin: Art-projekt, 2008.
– Jugoslavija: april 1941 – septembar 1943. Italijanski izvori: dokumenti o masakru Srba u Dalmaciji, Lici i Kninskoj krajini, Beograd: Udruženje srpskih izdavača, 2012.
– Per l’Esercito serbo – una storia dimenticata, Roma: SMD, „Informazioni della difesa“, 2014.
– Za srpsku vojsku – jedna zaboravljena priča, Beograd: Medija centar „Odbrana“, 2015.
studije:
– Studija „Il salvataggio dell’esercito serbo nel 1915, con un documento inedito dello Stato Maggiore della Difesa, Roma: Rivista Scientifica „Nova Historica“, n. 51, p. 139-169, 2014.
– Humanitarni i medicinski aspekti evakuacije srpske vojske i naroda iz Albanije 1915/1916. godine, Projekat Rastko, 2015.
http://www.rastko.rs/istorija/medicina/delo/15213.
– Fotografija: dokument, izvor i svedok istorije, Arhiv: časopis Arhiva Jugoslavije, Beograd, 2015
recenzije:
Bora Dragašević, Stopama predaka, Beograd: Institut za savremenu istoriju Srbije, 2012.
Dušan Baštovanov, Nezavršena priča, Novo Miloševo, Banatski kulturni centar, 2014.
eseji:
– Il salvataggio dell’esercito serbo nel 1915, Nova Historica, Anno 13, N. 51, Roma, 2014.
– Šibenik između 8. i 11. septembra 1943: četiri dana terora, Glas kanadskih Srba, februar 2013. i „Sebenico tra l’8 e l’11 settembre 1943: quattro giorni d’incubo“, Rivista Dalmatica, CVIX, 2013,2.
– Ljudevit Vuličević, pesnik uzvišenog rodoljublja – Književne novine, jun 2013.
– Osvrt na knjigu dr Vase Mihailovića „Carske lavre – pesme u prozi“ – Glas kanadskih Srba, septembar 2012.
prevodi:
– Finestra, Ajmone: Otišla bez osvrta, Pjeraldo editore, Rim, 2001.
– Italijansko-srpski tehnički rečnik sektora Multi-utilitis, Ačegas/APS, Trst, 2005.
– Starčević, Nada: Eros – šesto čulo, Milano: Anima ed, 2005.
– Kostić, Vasko: Preza – koncentracioni logor, Rim: Vojno-istorijski arhiv, 2013.
– Đordani, Paolo: Za Srpsku vojsku, publikacija Specijalne kancelarije italijanske Ratne mornarice (Alfieri i Lakroa, Milano, 1917), 2014.
– Iz starih arhiva – Književne novine, februar, 2012.
diskografija:
– Arhiv RAI, brojne sopranske deonice sinfonijskih sezona 1985 – 1992. (dirigenti Karlo Marija Đulini, Fribek de Burgos, Peter Maag, Čarls Frankomb, Enio Morikone, itd)
– Arhiv Radio Vatikana, audio snimci, sopran solista 1985 – 1992.
– Arhiv RTS, RTV
– Antologija uspavanki klasika (CD), VGS ed, Rim, 1996.
